اولویت بندی کاربرد های سلامت همراه و زیرساخت های ارتباطی آن

گسترش فناوری های همراه در زمینۀ سلامت، شاخۀ جدیدی از سلامت الکترونیک به نام سلامت همراه را به‎وجود آورده است. هدف این پژوهش، ارزیابی زیرساخت های ارتباطی سلامت همراه است که به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی برای مدل سازی و رتبه بندی معیار ها و کاربردها اجرا شده است. سه گروه اصلی در شبکۀ ارتباطی تلفن همراه، انتقال داده، خدمات کاربردی و دسترسی به شبکه انتخاب شدند. سپس به‎کمک روش دلفی و دلفی فازی، زیرمعیارهای زیرساخت فناورانه بر اساس سه معیار اصلی طبقه بندی شدند و 13 کاربرد سلامت همراه به‎منزلۀ انتخاب ها به آن اضافه شد. نتایج تحلیل سلسله مراتبی فازی نشان می‎دهد دسترسی به شبکۀ ارتباطی تلفن همراه از بیشترین وزن (5656/0) و بالاترین اولویت برخوردار است. انتقال داده در شبکۀ ارتباطی تلفن همراه (4184/0) رتبۀ دوم را دارد و با اختلاف وزن زیادی، خدمات کاربردی در شبکۀ ارتباطی تلفن همراه (0159/0) در رتبۀ سوم قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده، بسیج جامعه، پروندۀ الکترونیکی بیمار و پایش بیمار به‎ترتیب با وزن های 0981/0، 0878/0 و 0876/0 اولویت برتر کاربردهای سلامت همراه‎اند.